Top piękny wiersz o morzu Secrets
Top piękny wiersz o morzu Secrets
Blog Article
przez W tym wichrze, nawałnicy przerażeni marynarze rzucili wszystko w odmęt. Pusty statek skierowali ku brzegom — na ocalenie. Lepiej nie znaleźć się w podobnym sztormie, nie myśleć ani na szerokich wodach, nie wyrzucać poza burtę ładunku.
Polscy twórcy również dają się uwieść porywającej sile i urokowi Tatr, leżących na południowej granicy kraju. Ich bujna przyroda, szczyty, przełęcze, doliny i jaskinie stanowią liczne inspiracje oraz powracające motywy utworów poetyckich. Malowniczy opis krajobrazu, ożywiony dźwiękiem przyrody, z niemalże filmowym obrazem zmieniających się ujęć i zbliżeń pierwszoplanowej przyrody zawarł Jan Kasprowicz w swoim wierszu „Krzak dzikiej róży w Ciemnych Smreczynach”.
Śpi z nim jak pierwsza z brzegu, jedyna na świecie. Urodzi mu czworo dzieci, żadnych dzieci, jedno. Naiwna, ale najlepiej doradzi. Słaba, ale udźwignie. Nie ma głowy na karku, to będzie ją miała. Czyta Jaspersa … Przeczytaj wiersz
Jednak ze względu na swój ogrom pozostaje wiele tajemnic. Przyczyniło się to perform tego, że wiersze o morzu obfitują w literaturę.
100. „Tylko Bóg wszechmogący i naukowe badania mogą ustrzec nas przed związanymi z morzem zagrożeniami.” – John Warner
97. „Jam umiłował ciebie, oceanie! I szczytem uciech w mej młodości lecie było jak bąbel płynąć w twej pianie! Od dzieckam przywykł do twych fal! Na grzbiecie twoim spoczywać to rozkosz! Zamiecie burz twych jam kochał, chociaż wnętrze człeka przejmują grozą.” – Lord Byron
Pamiętam było popołudnie, Plaża kipiała ludzi tłumem. Wpatrzony w morze na leżaku Siedziałem z wolna żując gumę. Nagle tuż obok przeszła ona, Trzymała w ręku coli puszkę. Patrzyłem, gdy się przechylała I drżałem, kiedy piła duszkiem. Po brodzie ściekła jej kropelka Coli i wpadła w piach, jak jantar, Wzrastała we mnie żądza wielka, Czułem się, jak mityczny Tantal.
Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług top quality zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Historie morskie są często alegoryczne, wypełnione fantastycznymi mitycznymi istotami i niosą ze sobą celne wypowiedzi moralne. Wiersze morskie również często skłaniają się ku alegorii i naturalnie pasują do elegii, zarówno w odniesieniu do metaforycznego przejścia z tego świata do następnego, jak i każdej rzeczywistej podróży przez ziemskie oceany.
Proporczyk trzepoce na wietrze, gdy okręt mknie, mknie tak statecznie – a wokół ścigłe fale prą przed siebie, Otaczając go tanecznym korowodem blasków i pian. tłumaczenie Zygmunt Glinka
” Tennyson napisał ten wiersz zaledwie kilka lat przed śmiercią i na jego prośbę tradycyjnie pojawia się jako ostatni w każdym zbiorze piękny wiersz o morzu jego twórczości. Oto dwie ostatnie strofy wiersza:
seven. „Istnieje niemal nieskończenie różnorodny, żywy plankton; istnieją liczne gatunki ryb, żyjących zarówno na powierzchni, jak i z dala od niej; istnieją żywiciele różnych bezkręgowych stworzeń zamieszkujących dno; a także te niemalże groteskowe formy pelagicznego życia w oceanicznych głębinach. Istnieją również kałamarnice i mątwy, morświny, delfiny i wieloryby.” Sir Alister Hardy
sixty eight. „Nieograniczone i nieśmiertelne wody stanowią początek i koniec wszystkich dla wszystkich rzeczy na ziemi.” – Heinrich Zimmer
4. „To nie oceany odcinają nas od świata – to amerykański sposób patrzenia na rzeczy.” – Henry Miller